XML
sru:version: 1.2; sru:query: fcs.rf="abacus.1_195"; fcs:x-context: abacus.1; fcs:x-dataview: title,full; sru:startRecord: 1; sru:maximumRecords: 10; sru:query: fcs.rf="abacus.1_195"; sru:baseUrl: ; fcs:returnedRecords: 1; fcs:duration: PT0.004S PT0.013S; fcs:transformedQuery: descendant-or-self::fcs:resourceFragment[ft:query(@resourcefragment-pid,<query><phrase>abacus.1_195</phrase></query>)];
1 - 1
1

(174[175])  Vorgang noch Fortgang gewinnet /
vnd ist es ein Elend höchst zu betau=
ren
/ daß zu weilen bey der Welt ge=
schicht
/ was mancher Bauer in seinem
Ruben=Acker verwundert / daß bey den
Ruben das beste vnter sich wachset /
das schlechte über sich / also geschicht
gar offt / daß gute vnd witzige Leuth
vnterdruckt werden / vnd manches Un=
kraut
in die Höhe steiget / vnnd gilt
auff solche weiß mehr ein Barrabas als
ein Christus / O Elend! nichts der=
gleichen
find man bey GOtt / der ih=
me
vnterschiedliche Thier in dem al=
ten
Testament zu opffern anbefoh=
len
/ aber nur kein Esel / primogenitum
asini mutabis ove. Exod. 13.
Warumb?
seynd doch die Esel so gar vnbeschaf=
fen
nicht? Der Esel schreibt Jonstonus,
ist ein Arcadischer Astrologus, der
mit Wendung seiner Ohren künffti=
ges
Ungewitter weiß zu propheceyen /
nur kein Esel / warumb? Jst doch auß
allen Thieren diser das Sanfftmütig=
ste /